In samenwerking met de FAC Wetterhounen is besloten dat wij niet gaan fokken met Hailey. Dit door alle epileptische aanvallen die bij haar zus en halfbroers voorkomen. 

Een van de afwijkingen die bij de Wetterhoun wel eens voorkomt is epilepsie. Gelukkig komt deze afwijking niet erg vaak voor, maar het heeft wel veel impact op de hond en het baasje. Op sites van dierenartsen is veel te vinden over epilepsie bij honden, dus ik ga hier niet een heel verhaal over vertellen. 

De reden dat ik hier toch iets over epilepsie plaats is dat helaas een van de nestzussen van Hailey een aantal epileptische aanvallen heeft gehad. Op het moment krijgt zij hier medicatie voor en is gelukkig een blij hondje. Hiernaast (maar dat wist ik al voor ik Hailey kocht) heeft de half-broer van Hailey ook een paar epileptische aanvallen gehad, maar hij krijgt geen medicatie hiervoor. 

Nu staan wij hier thuis voor een moeilijke beslissing: Gaan we wel of niet fokken met Hailey? Het antwoord hierop is niet zo simpel te geven. Er zijn een aantal factoren die hierin een rol spelen, en wij zijn er nog niet overuit. Wel wil ik graag transparant zijn dus deze overwegingen met jullie delen: 

1) Niemand wil zieke hondjes fokken. Ik als toekomstige fokker voel mij verantwoordelijk om een gezonde honden te fokken (naast dat dit wettelijk verplicht is). Dus wat doe je in dit geval?

2) De genen die epilepsie vererven zijn nog niet bekend, dus hoe ga je daarmee om? We kunnen er wel vanuit gaan dat Hailey drager is door de 2 gevallen in haar familie. Alleen moet je haar hierdoor ook uitsluiten van de fok of kunnen we haar combineren met een reu die vrij van epilepsie is? Hier komt ook de vraag bij kijken of we wel genoeg informatie hebben, is de database wel compleet genoeg om hier iets over te kunnen zeggen?

3) De Wetterhoun populatie is klein, heel erg klein wel te verstaan. Als alle hondjes uit dit nest niet de fok in gaan zullen hun genen verloren gaan.  Zeker omdat deze ook nog uit het outcross traject komen is dit een klap voor de genetische populatie. 

4) Van de FAC heb ik nog niet gehoord wat hun standpunt is, dit is natuurlijk zeer belangrijk om te weten. Zonder hun toestemming kunnen we niet fokken. En als ik niet wil fokken, maar de FAC wil wel dat ik fok (dit kan met een outcrosshond) wie is dan verantwoordelijk voor de gezondheid van de gefokte hondjes?

5) Bij de Drentse Patrijs hond komt vrij veel epilepsie voor in het ras, zij hebben hier een artikel voor opgenomen in hun fokregelement (artikel 4.3.1). Zou de gezondheid beter gewaarborgd zijn als dit artikel ook voor deze hondjes geldt?

Kortom de beslissing is nog niet genomen, als we een update hebben laten we het hier weten. 

Hailey is een leuk hondje, maar zoals bij iedere Wetter is ze wel eens Oost-Indisch doof. Hierdoor zijn we in maart weer begonnen bij een nieuwe hondenschool. Dit keer zijn we bij een Martin Gaus hondenschool begonnen. Deze zit in België in Leopoldsburg, voor ons is dit de dichtsbijzijnde. Wij vinden het heel erg leuk op deze hondenschool en Hailey doet het ook erg goed. We leren goed samen werken met de clicker. 

​Verder zijn we natuurlijk verhuisd naar ons nieuwe huis. Hailey is hier helemaal thuis en wij ook. Helaas is de tuin nog niet omheind dus kan ze nog niet zomaar naar buiten, maar dit gaat snel opgelost worden. 

​Hieronder nog een foto van Hailey, ze gaat niet graag op de foto dus de kwaliteit laat te wensen over ;-). 

Afgelopen zaterdag was de fokkersdag. Tijdens de fokkersdag komt het hele nest weer bij elkaar, inclusief de ouderdieren. Het hele nest was compleet, zoals hieronder op de foto te zien. Het was gezellig en leuk om elkaar weer te spreken en alle karaktertrekjes te bespreken. Op het moment zijn ze 10 maanden oud. 
​Hailey had nog een leuk grapje bedacht, ze is de dag voor de fokkersdag loops geworden. Haar broertjes en vader (ahum...) vonden haar in ieder geval erg aantrekkelijk, ook al was het pas dag 2. Maar goed voor ons is dit wel een teken dat ze volwassen aan het worden is :-). Verder komt het stiekem ook wel goed uit, dan is ze klaar als ze gaat logeren. 

Op de foto (van links naar rechts):
​1) Papa Joes (F1)
​2) Mama Cera (100% Wetterhoun)
​3) Syb (F2 pup)
​4) Bessel (F2 pup) 
5) Nikki (F2 pup)
6) Kees (F2 pup) 
​7) Hailey (F2 pup)

In 2017 zijn we richting de zomer op zoek gegaan naar een nieuwe pup. Want een huis zonder Wetter voelt niet echt als een thuis. Na lang wachten en vele combinaties overwegen hebben we gekozen voor een F2 combinatie. In ons geval is dit een F2 met de poedel.
Zodoende is Hailey op 21 november 2017 geboren uit de combinatie Rita v. Frankrijk-Noord x Halbe Krolhier fan de Frije Wetters.
Als jullie meer willen weten van de outcross raad ik jullie aan om de website van de NVSW te lezen. Natuurlijk mogen jullie ook altijd vragen stellen.

Op het moment is ze 5 maanden oud en doet het heel goed bij ons. Ook al werken we beide 40 uur per week is er meer dan genoeg tijd voor haar over aangezien ik ploegen werk en mijn vriend dagdienst. Hierdoor is ze maar halve dagen alleen. Daarna zijn we natuurlijk wel thuis voor haar en krijgt ze veel aandacht en wandelingen. Het alleen thuis zijn hebben we natuurlijk wel opgebouwd, hiervoor hebben we in totaal 5 weken vrij genomen om haar dit te leren en dit is gelukkig erg goed gegaan :-) .

Afgelopen zaterdag zijn we naar Almere gereden voor de workshop markeren. Bij markeren, ziet de hond de dummy vallen en moet hij in een keer naar de dummy rennen om hem te apporteren. De hond moet de valplaats dus onthouden. Gelukkig was ze deze keer niet de enige Wetter, er was nog een teefje, en natuurlijk waren er Stabijs. Er waren in totaal 2 Wetters en 5 Stabijs.

De workshop ging goed, Doutsen heeft heel goed haar best gedaan. Ze heeft bijna alle dummies onthouden en geapporteert. Behalve de keer dat de baas eigenwijs was en de moeilijke dummy (de donker gekleurde dummy in de vorm van een eend) had gepakt. Ik dacht dat ze het wel in een keer zou vinden, maar dat was helaas niet het geval. Maar goed, hier leer ik natuurlijk ook weer van.

Zo zijn we de hele dag bezig geweest. Helaas merkte ik op de terugweg dat ze niet moe was, ze zat gewoon in de auto om zich heen te kijken. Normaal na een workshop is ze helemaal uitgeput en ligt ze de hele rit te slapen en ook nog de rest van de avond. Dit was dus niet het geval, ik denk dat ze dus niet helemaal mentaal uitgedaagd was. Ze heeft fysiek namelijk wel redelijk veel gedaan, dus daar ligt het niet aan. Nou ja, volgende keer beter.

Doutsen heeft het deze keer erg te pakken: Schijnzwangerschap. Iedere teef krijgt hiermee te maken na de loopsheid, dit is nog een stukje erfelijk materiaal van de wolvenroedel (iedere teef helpt mee om de puppen te voeden, zodat de moeder weer snel mee kan op jacht).

Bij Doutsen zijn dit keer, voor het eerst, ook haar melkklieren gezwollen. Verder is ze al een hele week aan het tutten en heeft ze een nest gegraven in de tuin. Gelukkig hadden we het speelgoed al weggehaald, dus die kan ze niet gaan zien als puppen. Ze heeft van het weekend (ongeveer 9 weken na de vruchtbare periode tijdens de loopsheid) ook nog eens zitten piepen, dit doet ze wel vaker en dat is meestal de dag dat ze had moeten werpen als ze gedekt zou zijn. Gelukkig duurt het meestal niet zo heel lang en zou ze er met een week weer vanaf moeten zijn.

Om de schijnwangerschap zoveel mogelijk in te perken leggen we haar speeltjes altijd al weg na de loopsheid. Verder aaien we haar dan ook niet meer op haar buikje, tot 2 maanden na de loopsheid (soms langer, afhankelijk van de ernst van de schijnzwangerschap). Door de hond niet meer over haar buikje te aaien kun je ook de melkklieren niet meer stimuleren en zal de hond ook niet al te veel last hebben van de melkklieren (tenminste dat is het idee en dat is mij door de dierenarts vertelt).

Toen we thuis kwamen besloot ik dat we die dag stoofvlees gingen eten. Dat vind Doutsen altijd erg leuk, want dat eindigd natuurlijk altijd met de hond in de pot. Dan hoeven wij in ieder geval niet meer te spoelen voor de afwas.